Դեռ 2020 թվականից առաջ, երբ Ադրբեջանը կրակում էր, հարձակվում էր, եվրոպական տարբեր կառույցներ միշտ հավասարության նշան էին դնում կողմերի միջև և դա բերեց այն ամենին, ինչն արեց Ադրբեջանը: Եվրոպական կառույցներն ադեկվատ չէին և գործիքակազմ չունեին: Հիմա, երբ հարձակման ու միջանցքի հարց են դնում, Եվրոպան նոր անցել է միանշանակ գնահատականների:
Չկա արդյո՞ք տպավորություն, որ եվրոպական կառույցները միշտ մեկ քայլ հետ են պատմությունից:
Հանրային հեռուստաընկերության եթերում Պետրոս Ղազարյանի հետ հարցազրույցի ժամանակ պատասխանելով հարցին, ՀՀ ԱԺ փոխնախագահ Ռուբեն Ռուբինյանն ասաց՝ նշված ժամանակահատվածում, նաև 2020-ից մի փոքր հետո էլ ոչ միայն Եվրոպան, այլ միջազգային հանրությունն ամբողջության մեջ, բավարար, հստակ չէին դատափետում Ադրբեջանին իր ապօրինի գործողությունների համար:
«Դրա համար մի քանի պատճառ կա: Առաջինն իմ կարծիքով այն է, որ մեր միջազգային գործընկերները չէին պատկերացնում Ադրբեջանի ագրեսիվության և ընդհանրապես, միջազգային կարգի վրա թքած ունենալու մասշտաբները, և ցավոք, պետք է տեղի ունենար այն, ինչ տեղի ունեցավ, որպեսզի նրանցից շատերի աչքերը բացվեն:
Բայց մյուս կողմից, կա ևս մեկ կոմպոնենտ: Մինչ 2020-ը կար մի էական տարբերություն: Այն ժամանակ ԼՂ հակամարտությունը չեզոք կողմերի կողմից դիտվում էր որպես հետխորհրդային հակամարտություն, որն ունի բարդ պատմություն, պարզ չէ, ով է ճիշտ, ով՝ սխալ: Ես սա ասում եմ միջազգային գործընկերների ընկալումը, բնականաբար մենք այլ ընկալումներ ենք ունեցել:
Ի տարբերություն այդ իրավիճակի, հիմա կան հստակ բաժանարար գծեր: Կա ՀՀ միջազգայնորեն ճանաչված տարածք, որը ճանաչված է բոլորի կողմից, կա ՀՀ, որն առաջ է մղում խաղաղության օրակարգը, և կա Ադրբեջանը, որը մինչ այս պահը իր քայլերով ցույց չի տվել իր հավատարմությունն այդ խաղաղության օրակարգին:
Ադրբեջանից պարբերաբար տարաբնույթ հայտարարություններ են հնչում, որոք մեզ տեղիք են տալիս, և ոչ միայն մեզ, այլև միջազգային հանրության ներկայացուցիչներին, որ իրենք ագրեսիվ նպատակներ ունեն:
Եվ սա է նաև 2-րդ պատճառը, թե ինչու է արձագանքը միջազգային կազմակերպություններից և գործընկերներից, այդ թվում, եվրոպական, դարձել ավելի հասցեական»,- ասաց Ռուբինյանը:
