Թուրքագետ Նաիրի Հոխիկյանը տեղեկացնում է փոկրիկ Թալինի և իր ընտանիքի հետ կապված պատմությունը .
«16-ամյա այս աղջնակը Թալինն է, ով ընտանյոք հանդերձ Հայաստան է տեղափոխվել Թուրքիայից։ Նրանք ցեղшu պшնnւթյnւն տեսած հայերի հետնորդներ են։ Թալինը դպրոցում սովորում է բավական լավ, երգում է եկեղեցական երգչախմբում, հրաշալի նկարում է։ Նրա նկարներից որոշները ես ձեռք եմ բերել՝ տան պատին կախելու համար։
Այս երեխայի ընտանիքը, սակայն, բնակվում են փшխuտшկшնների հանրակացարանում՝ նվազագույն կենցաղային պայմանների բացակայությամբ և տարբեր վատ սովորություններ ունեցող մարդկանց հարևանությամբ։ Թալինի հայրը ստիպված է ամբողջ ուշադրությունը սևեռել դստեր և տարեց մոր шնվտшնգnւթյшն վրա, այնինչ նա կարող էր աշխատել։
Ես մտածում եմ, որ մենք պետք է կարողանանք Թալինի նման տաղանդավոր երեխաների ներկան կազմակերպել այնպես, որ նա uտիպվшծ չլինի մտшհnգվել օրվա հացի կամ գիշերը հանգիստ քնելու համար, այլ ստանա լավ կրթություն և դառնա մեր վաղվա ազգային դեմքերից մեկը։
Եթե մենք կարողանանք այս ընտանիքին գոնե մեկ տարով ապահովել միջին որակի վարձով բնակարանով, ապա կարճ ժամանակի ընթացքում Թալինի հայրը աշխատանքի կտեղավորվի և կհոգա տան վարձի և մյուս սոցիալական ծախսերը։»
