Չտրվելով «ծերություն» և «ծերացում» հասկացությունների պարզաբանման պատմությանը` հիշատակենք, որ ժամանակակից գիտությունը դրանց մեջ տարբերություն է դնում: Ծերացումը մի շարք բազմաբջիջ օրգանիզմների, այդ թվում` մարդկանց, բջիջների վնասման ու ոչնչացման գործընթացն է, որը հանգեցնում է օրգանիզմի կենսագործունեության խախտմանը և տանում դեպի մահ:
Ծերացումը առաջանում է բջիջների կիսման, աճի և դիֆերենցման պրոցեսների հետզհետե մարման հետևանքով: Ծերությունը ծերացման արդյունք է, այլ կերպ ասած` ծերությունը ծերացման ենթարկված օրգանիզմի վիճակն է:
Օրգանիզմի վաղ ծերացումը կարող է պայմանավորված լինել ժառանգական նախատրամադրվածությամբ: Այն երեխաները, որոնց օրգանիզմում խախտված է գենետիկ «ժամացույցային մեխանիզմը», սկսում են ծերանալ 7-12 տարեկանում: Էական դեր են խաղում ներզատիչ գեղձերի գործունեության խախտումները:
Այսօր տնտեսապես զարգացած երկրներում կյանքի տեվողությունը 70 տարուց ավելի է: Մեր մոլորակի վրա դեռ այնպիսի վայրեր կան, ուր մարդիկ միջին հաշվով ապրում են 40-50 տարի:
