«Լսիր, նստիր ծնկներիս, մի խանգարիր ուղևորներին». ավտոբուսի մեջ դիմեց տղան մի աղջկա

Երթուղայինում  միշտ էլ  զավեշտալի դեպքեր են լինում: Այս դեպքին ականտես եմ եղել ինքս և ասեմ, որ  իսկապես զվարճացա ամբողջ հոգով:

Ավտոբուսը լեցուն էր:  Ամեն կանգառում ուղևորների քանակը շատանում էր, հասկանալի է, աշխատանքից տուն վերադառնալու ժամն է, բոլորը տուն են գնում: Մի երիտասարդ աղջիկ, ձեռքի ծանր պայուսակը դրեց նստարանին, որտեղ նստած էր և գնաց ուղեվարձը վճարելու:

Հենց այդ պահին  մի նիհար, ոչ հաճելի արտաքինով միջին տարիքի մի տղամարդ վերցրեց պայուսակը, և նստեց՝ պայուսակը դնելով ոտքերի մոտ:

Երիտասարդ աղջիկը վերադարձավ և քաղաքավարի  դիմեց այդ տղամարդուն.

-Կներեք, բայց դա իմ տեղն է, ես գնացի ուղեվարձը վճարելու, միգուցե զիջեք իմ տեղը ինձ:

-Քե՞զ, — ամբարտավան տոնով հարցրեց  տղան, — ինչո՞ւ զիջեմ, նստիր ծնկներիս, երկուսիս էլ լավ կլինի, ուղևորներին էլ չես խանգարի, մի վախեցիր, չեմ նեղացնի:

Երիտասարդ աղջիկն ամոթից կարմրեց,  կարկամեց: Այդ պահին միջամտեց մի հաղթանդամ տղամարդ, որ ծանրամարտիկի տեսք ուներ,  մոտ երկու մետր հասակով և երևի 140 կգ քաշով;

-Օրիորդ, դուք շատ տեղ չեք զբաղեցնում, ես հաղթանդամ եմ, ես կնստեմ, — և թրմփալով նստեց  տղայի  ծնկներին:

-Լսի՛ր, իջիր, ծնկներիցս, — հազիվ էր ձայնը փորից դուրս գալիս:

-Լռիր, այլապես, հնարավոր է պառկելու ցանկություն ունենամ:

Երիտասարդ աղջիկն ամոթից իջավ առաջին իսկ կանգառում, իսկ հաղթանդամ տղամարդը  այդ տղայի ծնկներին նստած գնաց ևս չորս կանգառ:

Հավանաբար նա հաջորդ անգամ նման անպարկեշտ առաջարկություն անելու ցանկություն էլ չի ունենա․․․