Роскачество-ն հիշեցրել է, որ յուրաքանչյուր տեսակի մեղր ունի իր գույնը: Այսպիսով, ծաղկի մեղրը բաց դեղին է, լորենու մեղրը՝ սաթի գույն, հնդկացորենինը` շագանակագույն: Միաժամանակ, բնական մեղրը միշտ թափանցիկ է:
Բնական մեղրը կարող է լինել հեղուկ կամ բյուրեղացված: Բյուրեղացումը բնական գործընթաց է, որը մեղրին չի զրկում իր օգտակար հատկություններից, բայց որքան շատ է ֆրուկտոզան դրա մեջ, այնքան դանդաղ է այն բյուրեղանում:
Կեղծ մեղրը ճանաչելը բավականին հեշտ է: Բավական է յոդի կաթիլ ավելացնել դրա փոքր քանակությանը: Եթե մեղրը կապույտ է դառնում, նշանակում է դրանում կա օսլա, որն անբարեխիղճ արտադրողները օգտագործում են այն խտացնելու համար: Հայտնի են նաև դեպքեր, երբ վաճառողները հալեցնում են նախորդ տարվա մեղրը՝ այն որպես նոր ներկայացնելու համար: Այս դեպքում օգտակար հատկությունները կորչում են, և ձևավորվում է քաղցկեղածին օքսիմեթիլֆուրֆուրոլ:
Роскачество-ի ղեկավարի տեղակալ Ելենա Սարացևան նշել է. «Եվրոպական օրենսդրության համաձայն, մեկ կիլոգրամ արտադրանքի մեջ թույլատրելի է 40 միլիգրամ օքսիմեթիլֆուրֆուրոլի առկայությունը»:
Մեղրն անհրաժեշտ է պահել զով, մութ տեղում, 20 աստիճանից ոչ ավելի ջերմաստիճանում: Առաջարկվող պահպանման ժամկետը մեկ տարի է փակ տարայի մեջ, երկու տարի՝ հերմետիկ տարայի մեջ:
Եթե մեղրը թթու տհաճ համ ունի, նշանակում է՝ թթվելու գործընթաց է սկսվել: Կարամելի համը ցույց է տալիս, որ այն գերտաքացել է:
Բացի այդ, մասնագետները նշում են, որ շատ դեպքերում էկզոտիկ տեսակների մեղրը կեղծ է:
