Քանի դեռ մեր ծնողները ողջ են, մենք երեխաներ ենք, իսկ նրանց կորուստը մեծ հարված է, կարևոր չէ, թե քանի տարեկան եք:
Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ ծնողների կորստից հետո փոխվում է ուղեղի աշխատանքը:
Ծնողների կորստից հետո քնի և ախորժակի խանգարումներ են ի հայտ գալիս:
Վաղ տարիքում ծնողների կորուստը կարող է հանգեցնել դեպրեսիայի և զայրույթի:
Ծնողների կորուստը կարող է հանգեցնել երկարատև հուզական և հոգեկան խնդիրների, ինչպիսիք են դեպրեսիան, տագնապայնությունը:
Ծնողների կամ ծնողներից մեկի մահվան հետ երբեք հնարավոր չէ հարմարվել ու համակերպվել:
Անկախ այն բանից, թե ինչպիսի հարաբերությունների մեջ եք եղել նրանց հետ, ինչպիսի ծնողներ են նրանք եղել, նրանց մահը խորապես և ընդմիշտ փոխում է մարդուն՝ մտավոր, ֆիզիկապես և հուզականորեն: Գնահատեք ձեր ծնողներին…
