Մեխիկոյից ոչ հեռու գտնվող մի տարածք, իդեալական վայր է դարձրել Խավիերը: Տնակը կառուցվել է 1984 թվակնաին, հենց այդ ժամանակվանից էլ դա համարվում էր ճարտարապետական գլուխգործոց:
Տնակը այնպես է միախառնվել բնության հետ, որ, եթե քայլեք այդ այգով, չեք էլ նկատի, որ այնտեղ տնակ կա: Ճարտարապետը հիմնականում օգտագործել է բնության բարիքների ֆորմաները, իինչպիսիք են օձը, սունկը և նույնիսկ ծաղիկները:
Մի պահ թվում է թե ներսում քարանձավ է, սակայն, իրականում այնտեղ մեծ պատուհան է, որտեղից գեղեցիկ տեսարան է բացվում: Խավիերը որոշել էր տան բոլոր սենյակները իրար միացնել:
Ճարտարապետի համար շատ կարևոր էր տան ֆիզիկական և հոգեբանական մաքրությունը: Տունը պաշտպանված է արևի լույսից, փոշուց և այն ավելի սառն է:
