«Կազմակերպինք հարսանիք, սուրբ քավոր-քավորկնիկ
Անձեռակերտ հարսնաքուր, թոթոլ թևերով հորքուր
Հնուց մնացած հոպար, նոր քնից ելած կերսրար
Մորքուր՝ գոռացող «տաշի», կայֆի տակ ազապ բաշի
Ընկերներ հեռու-մոտիկ, բաչատա պարող տատիկ
Բաժակ նայող քեռակին ու գողական տեգերկին
Շատ խելոք աներ հայրիկ ու բակսյոռ կեսուր մայրիկ
Զոնքաջ ձևական լացող, հարս ու փեսա տժժացող․․․»
Ռաբիս ժանրի այս խնդուկ-երգի կրկներգը եկավ մարդկանց մտքին, երբ հայտնի դարձավ, որ Գյումրիի ՏԻՄ ընտրություններին մասնակցելու մտադրություն ունեցողների ցանկը որոշել է համալրել սույն երգի հեղինակն ու այն կատարող խմբի պրոդյուսերը։ Այո՛, այո՛, ժամանակին հայտնի մի հաղորդման՝ «Ծո-ից ծո Հայաստան»-ի շուլուխչիներից մեկը, Արտյոմը չէ, Ռուբը՝ Ռուբեն Մխիթարյանը, նույն ինքը՝ «Արմենիա» ՀԸ-ի նախկին գլխավոր պրոդյուսերը, որը պաշտոնին «ցտեսություն» ասաց 2019-ին։
Հումորով տղա է, ինչ խոսք, շրջապատով, «Միմինո» կինոյի էն ստյուարդեսա Լարիսա Իվանովնայի պես՝ «Իշտոյան, կասմանավտ» տեսած, հիմա՝ Սերժ Սարգսյանի փեսա Միքայել Մինասյանի հետ տված-առած-աշխատած, էդ նույն Սերժ Սարգսյանի՝ «Նիկոլը ճիշտ էր, ես սխալվեցի»-ից հետո էլ բարոյահոգեբանական ահավոր կրիզիս տարած (ըստ իրեն մոտ կանգնած աղբյուրների), մի քանի «փրկչական» շարժում՝ ՀՓՇ-ից մինչեւ «Սրբազան», տեսած, աջակցած ու դրանց կատարյալ ձախողումից չխենթացած մարդ, որը մտադիր է ստեղծագործական ուժերը չափել քաղաքականության մեջ։
Լավ է անում, ումի՞ց է պակաս, որ չօգտվի ժողովրդավարական երկրում ապրելու ու գործելու լայն հնարավորություններից՝ համոզված լինելով, որ գործող իշխանությունը, որին ինքը համարում է իր թշնամին, հունարն ու ձեռքից եկած ամեն ինչն էլ գործի է դնում «նիկոլիզմի դեմ» պայքարելու, իմա՝ «պեռեվառոտ» անելու համար, երաշխավորելու է իր անխտիր բոլոր՝ քաղաքական, քաղաքացիական՝ խոսքի ու արտահայտման ազատությունները, եւ ամենակարեւորը՝ չի կեղծելու ընտրության արդյունքները «սերժիզմի»՝ «ինչքան ուզես, էդքան էլ խփեմ»-ի մեթոդով։
Հիմա էլ հո Սերժ Սարգսյանը «նախագաԱ» չէ՞, որ «կոլորիտով քաղքի» կառավարումը հանձնվի ՀՀԿ-ի «լեննականյան ներկայացուցիչներին»՝ Վարդան Ղուկասյաններին՝ նախկին քաղաքապետ Վարդանիկին, ու վարդանիկանման պերսոնաժներին։
Ռուբոն թեեւ Վարդանիկ չէ, բայց, արի ու տես, Վարդանիկին՝ նրա տեսակը, իրեն թշնամի չի համարում։ Խոսքն այն նույն Վարդանիկի մասին է, որն իր կառավարման տարիներին հասցրել է «քաղքի մերը» մի կուշտ «լացացնել», աչք չբացել կրիմինալ սկանդալներից, «նիկոլիզմի» օրոք էլ քրեական մի քանի գործ է շալակել ու սպասում է պատասխանատվության ենթարկվելու իր հերթին։
Մտավորականի, իսկ Ռուբոն, վստահաբար, իրեն մտավորական է համարում, ճաշակին (այդ թվում՝ քաղաքական), ինչպես ասում են՝ ընկեր չկա։
Եվ ուրեմն, Գյումրիի «կրեատիվ» քաղաքապետացուն, ինչպես պարզվեց, առաջադրվելու է ոչ թե Միքայել Մինասյանի աներհայրիկ Սերժ Սարգսյանի ղեկավարած ՀՀԿ-ի, այլ լայն հանրությանն անհայտ կուսակցության, քաղաքապետացուի խոսքով՝ «շատ մարդակենտրոն» «Իմ հզոր համայնք»-ով։
Ինչ արած, հասկանում ենք ստեղծագործող մարդու ապրումներն ու ապրումակցում նրան․ ինչո՞ւ սեփական անունը կապել մի կուսակցության հետ՝ առաջադրվելով դրա նախընտրական ցուցակով, որի հանրային վստահության ցուցիչը մոտ է զրոյին, որի ղեկավարը ասոցացվում է քաղաքական (եւ ոչ միայն) կոռուպցիայի ու մյուս ընտրական այլանդակությունների հետ։ Հետո՞ ինչ, որ ժամանակին եղել է այդ նույն մարդու ագիտպրոպը սպասարկողներից մեկն ու զբաղվել փեսա Միշիկի պատկերացրած «ինֆորմացիոն կառավարելի քաոս»-ի պրոդյուսինգով։
«Իմ հզոր համայնք»-ի ղեկավարը, ի դեպ, Սիսավանի 13-ամյա ղեկավար Սպարտակ Թարթիկյանն է, որը կուսակցության նախագահ է դարձել 2021-ի հոկտեմբերին՝ հանրապետության մի շարք համայնքներում տեղի ունեցած ՏԻՄ ընտրություններին ընդառաջ։ Սակայն, ինչպես կասեր հայտնի ֆիլմի միլիցիոները, «այստեղ թյուրիմացություն կա, եկեք պարզենք»։
Բանն այն է, որ Մխիթարյանին քաղաքապետացու առաջադրող կուսակցությունը հիմնադրել է Սերժ Սարգսյանի մերձավոր շրջապատի կարկառուն դեմքերից մեկը՝ Նարեկ Սամսոնյանը։ Պետռեգիստրի տվյալներով՝ կուսակցությունը գրանցվել է 2021 թվականի մարտի 31-ին, Թարթիկյանը կուսակցության ղեկավարումը ստանձնել է նույն տարվա հոկտեմբերին։ Կուսակցության իրական շահառու որպես պետռեգիստրում նշված է միայն Թարթիկյանի անունը։ Վերջինս, ի դեպ, 2021-ի ընտրություններին նախորդող շրջանում բացահայտել էր, որ տեղի է ունեցել կուսակցության անվանափոխություն, այն հիմնած Նարեկ Սամսոնյանն էլ իր ընկերը չէ, ավելին՝ տեսնի, չի ճանաչի։ Նշենք, որ սույն կուսակցության անդամներից է նախկին մեկ այլ կարկառուն ՀՀԿ-ական, Ուրցաձորի համայնքապետ Ռաֆիկ Անդրեասյանը։
«Մարդակենտրոն» այդ կուսակցությունը, ըստ «Ազդարար» հարթակում հրապարակված 2023 թ․ ֆինանսական հաշվետվության, հաշվետու տարում ընթացիկ ֆինանսական գործունեություն չի ծավալել. ո՛չ մուտքեր է ունեցել, ո՛չ էլ՝ ելքեր։ Թարթիկյանը, հիշեցնենք, իր կուսակցությամբ մասնակցեց 2022-ին Վեդիում տեղի ունեցած ՏԻՄ արտահերթ ընտրություններում եւ պարտվեց ՔՊ-ին։
Հարկ է նշել, որ 2021-ին մեկ այլ կայք էլ գրել էր, որ «Միքայել Մինասյանը որոշել էր սեփական թիմով մասնակցել հունիսի 20-ին նախատեսվող արտահերթ ընտրություններին։ Նրա թիմակիցներն արդեն գրանցել էին կուսակցությունը՝ «Իմ Հայաստան»։ Պետռեգիստրի կայքում, որպես գրանցման ամսաթիվ, նշված էր 2021 թվականի մարտի 31-ը։ Կուսակցության նախագահ Նարեկ Սամսոնյանը հաստատել էր այս տեղեկությունը՝ նշելով, որ կուսակցության համաժողովը նոյեմբերի 30-ին են արել։
Կայքը գրել էր նաեւ, որ «կուսակցության հիմնական կազմում կլինեն Մինասյանի ընկերներն ու «Արմնյուզ» հեռուստաընկերության դեմքերը՝ Արա Սաղաթելյան, Արման Սաղաթելյան, Ռուբեն Մխիթարյան, Աբրահամ Գասպարյան, Կարեն Բեքարյան, Նարեկ Սամսոնյան, Անժելա Էլիբեգովա, Ռուբեն Մելիքյան եւ այլք։
Ի դեպ, պետռեգիստրի համապատասխան բաժնում «Նարեկ Սամսոնյան» անձի տվյալներով» «որոնում» անելիս կհանդիպեք երկու կուսակցության՝ «Իմ հզոր համայնք» եւ «Իմ Հայաստան»։
Այ, այ, այ․․․․թե բա՝ «մարդակենտրո՜ն», «հզո՜ր», «համա՜յնք»։ Սերժ Սարգսյանի «ուրվականը», ինչպես ասում են, էն կարգի է «կպրշկել», եթե կուզեք՝ «չամռվել» իր վտարանդի փեսայի մերձավոր շրջապատին, որ «քառսուն կարծր կաշվի» տակ էլ պախկվես, մեկ է, մատնելու է տեղդ ու ով լինելդ։
Դե ինչ, իր թեկնածությունը որպես «իրական այլընտրանք» մատուցող Ռուբեն Մխիթարյանին կարելի է մաղթել «կրեածիվ» ընտրապայքար, իսկ գյումրեցիներին՝ անսպառ հումոր, քանի որ, ինչպես կասեր ինտելեկտուալ հումորի վարպետ Ֆաինա Ռանեւսկայան, «զվարճալի է լսել սուտը, երբ գիտես ճշմարտությունը»։
