Եվրամիության երկրների դեսպանները Բրյուսելում հավանություն են տվել Հայաստանում ԵՄ քաղաքացիական առաքելության մասին որոշմանը, որով եվրոպացի դիտորդները կմնան Հայաստանի սահմանամերձ շրջաններում ևս երկու տարի՝ մինչև 2027 թվականի փետրվարի 19-ը։
Քաղաքագետ Դավիթ Ստեփանյանը կարծում է, որ Հայաստանի համար Եվրամիության դիտորդական առաքելության երկարացումը նշանակում է, որ այն անվտանգային միջավայրը, որն այսօր կա ՀՀ-ի շուրջ, մեկ աստիճան՝ շատ լուրջ աստիճան բարձրանում է, անվտանգային ռիսկերը՝ նվազում:
«Պարզ է, որ Ադրբեջանի և ՌԴ-ի համար որոշումը շատ նեգատիվ է, որովհետև իրենց համար սա, այսպես ասեմ, ալիևյան հերթական ագրեսիան տոկոսային հարաբերություններով նվազեցնում է: Մեզ համար անվտանգային գործիքներից մեկն է, հիմնարար գործիք չէ, ժամանակավոր է, բայց այս պահին օդի ու ջրի պես անհրաժեշտ որոշում էր»,- «Հայկական ժամանակ»-ի հետ զրույցում ասում է քաղաքագետը:
Ըստ Ստեփանյանի՝ դիտորդական առաքելության հասցեին ամենատարբեր մեղադրանքներով լի հայտարարություններ թե՛ Բաքվից, թե՛ Մոսկվայից դեռ շատ են հնչելու, նրանց հռետորաբանությունը չի փոխվելու. «Բայց դա մեզ համար նշանակում է մի բան, եթե մի բանի Բաքուն և Մոսկվան դեմ են, ուրեմն ձեռնտու է Հայաստանին: Երբևիցե Բաքուն կամ Մոսկվան չեն կարող շահագրգռված լինել մի բանի մեջ, որը համապատասխանում է ՀՀ-ի և հայ ժողովրդի ազգային շահերին, սա պետք է ցանկացած հայ գիտակցի: Հետևապես այդ որոշումը ճիշտ էր, և այսպիսի որոշումներ մենք դեռ շատ պիտի կայացնենք, որպեսզի վերջում ստանանք այն անվտանգային միջավայրը, որը կբացառի Հայաստանի վրա Ադրբեջանի հերթական հարձակումը»:
Խոսելով ներքին որոշ շրջանակների կողմից հնչող այն պնդումների մասին, թե ինչ կարող են անել անզեն դիտորդները իրենց գրիչներով՝ Ստեփանյանն ասում է. «Նրանք դա ասում էին երկու տարի առաջ, և մենք տեսանք, որ այդ անզեն, գրչով և հեռադիտակով զինված դիտորդները շատ ավելի լավ են ապահովում ՀՀ անվտանգությունը, քան ամբողջ ՀԱՊԿ-ը՝ իր բոլոր բանակներով, ռազմական մեքենաներով և նույնիսկ միջուկային զենքով՝ ամբողջ արսենալով: Դրանք պարզապես խոսակցություններ են, հասարակությանը մանիպուլացնելու հերթական փորձ, որը սպասարկում է նրանց տերերի օրակարգը և շահերը»:
Անդրադառնալով վերջին շրջանում Բաքվի և Մոսկվայի միջև առկա տարաձայնություններին՝ քաղաքագետն ասում է, որ, չնայած դրան, Հայաստանի մասնատման առումով նրանց շահերը շարունակում են համընկնել:
«Հայաստանը մասնատելու հարցում իրենց կարծիքը համընկնում է. Լավրովն ինչ ասաց Միրզոյանին Մոսկվայում, որ մենք մեր տարածաշրջանային քաղաքականությունում հանդես ենք գալիս հետևյալ կետից՝ նոյեմբերի 9-ի փաստաթուղթը պետք է լինի հիմք, և այդ քաղաքականությունը չի փոխվել, և դրան սպասելն էլ միամտություն կլինի: Իսկ Ադրբեջանը բոլորովին էլ դեմ չէ, Ալիևն էլ վերջին հերթական հայտարարության ժամանակ ասաց, որ ՀՀ-ն պարտավորություններ ունի և իրենց պետք է միջանցք տրամադրի. նոյեմբերի 9-ի մասին է խոսքը: Մենք պարտավորություն չունենք, չենք ունեցել և երբևիցե չենք ունենալու մեր երկրի ինքնիշխանությունը այլ երկրի նվիրելու՝ հասցեագրելու տեսանկյունից»,- եզրափակում է զրուցակիցը:
