Ռուբեն Մեհրաբյանը գրում է .
Փաստորեն, դեգեներալ Արշակ Կարապետով֊Զադունայսկին մի սովորական բոսյակ էր, Շուռա։ Մի սակավամիտ սիրամարգ, որի զմայլվելու միակ օբյեկտը ռուZZների` հետեւը խրած գույնզգույն պոչն էր։Զարմանալի չէ, որ նրա ծանծաղ եւ հեղհեղուկ ուղեղի վրա գոյացած միակ ծալքի միակ պատճառն է ռուZZական ֆուռաժկան հաստ գանգատուփին քաշելն է։ Մի տորրիչելյան դատարկություն, մի բացարձակ զրո առանց փայտիկի։
Քեզանից նոր 11րդ կարմիր բանակի կամանդիր դուրս չեկավ, շատ անտաղանդ ես, վանքի տավար։
Դեռ ապագա մի քանի սերունդ հայեր ամոթից գետինը մտնելու, իմանալով, թե ինչ կարգի անասուններ են երկիրը տասնամյակներ «կառավարել», անտերուդուս փալաս բոշի վաստակներ։
