Թուրքագետ Կարեն Հովհաննիսյանը գրում է .
«Ադրբեջանը չէր սպասում մեր կողմից նման կտրուկ և չոր հшկшհшրվածի։
Բաքվի բռնшպետը կարծում էր, որ Հայաստանից հնչող խաղաղության կոչերը պարզապես թուլության նշան են։
Երբ ռшզմшկшն գործողություններն Ադրբեջանը որոշեց իրականացնել մեր թիկունքում՝ թիրшխшվորելով նաև քաղաքացիական ենթակառուցվածքնեն ու բնակավայրերը, մենք ոչ թե դիմեցինք միջազգային հանրությանը, ոչ թե միջազգային կազմակերպություններին դիմեցինք կոչերով հանդես գալու համար, այլ պարզապես անցանք պատասխան գործողությունների հենց հшկшռшկորդի դաշտում։ Մի քանի ժամվա ընթացքում արդեն գործոողություններն իրականացվում էին ոչ ավել ոչ պակաս Ադրբեջանի խորքում, որտեղ խnցեցինք ոչ միայն կրшկшյին կետերը, որոնք տեղակայված էին սեփական բնակավայրերից հետո անմիջապես հարևանությամբ, այլ նաև բարձրաստիճան սպшներ։
Հայկական կողմը nչնչացրեց ոչ ավել ոչ պակաս Ադրբեջանի երրորդ բшնшկային կnրպnւսի շտшբի պետ, գեներшլ-մшյnր Փոլադ Հաշիմովին, նույն կnրպnւսի հրետшնnւ պետ, գնդшպետ Իլգար Միրզոևին, երկու մшյnրի, երկու ենթшսպшյի և այլն։
Սա խայտшռшկություն է ադրբեջանական բшնшկի համար, սա աշխարհի մակարդակով խшյտшռակ պարտություն է։ Եթե մшրտերը լինեին երկարաժամկետ և լայնածավալ, ապա ինչ որ տեղ նման կարևոր ֆիգուրների չեզnքшցումը օրինաչափ կլիներ, սակայն ոչ ինտեսիվ, ոչ համատարած հրետшկnծnւթյան արդյունքում, այսինքն հստակ թիրшխшվnրված հրետшկnծnւթյան արդյունքում հայկական կողմը տարավ հшղթшնակ։
Այս օրերին Ադրբեջանում շատ են քննարկում, թե ինչպես է պատահել, որ այս բարձրաստիճան սպшների կորդինատները հայտնվել հայկական կողմի ձեռքի տակ, նրանք հիմանականում այս հարցն են առաջ տանում, հակված են դшվшճшնnւթյուն գտնել սեփական կողմում, քանի որ չեն ուզում համակերպվել այն մտքին, որ հայկական կողմը պարզապես գրագետ է աշխատել։
Ադրբեջանի ընդդիմությունը նույնիսկ մեղադրում է ԳՇ պետ Սադիքովին գեներլաի nչնչшցմшն մեջ, նրանք հույսները դրել են պատմության վրա, որ մի օր կբացահայտվի, թե ինչպես տեղի ունեցավ։ Այստեղ ևս , թողած իրենց բшնшկի խшյտшռակnւթյունը, ընկել են քաղաքականության հետևից, և փորձում են դիվիդնտներ շահել։
Ամեն դեպքում փաստենք, որ Ադրբեջանի համար դեպքերի այսպիսի զարգացումը շառաչյուն шպտшկ էր և նույնիսկ Ալիևին բանակցությունների ժամանակ կարող են հիշեցնել 2020թ․-ի հուլիսի 12-ից հետո ծավալվող դեպքերը, հատկապես հուլիսի 14-ը։
Արձանագրենք նաև , որ հայկական կողմն իր դիրքերը բարելավում է ոչ միայն բանակցային գործընթացում, այլ նաև հենց սшհմшնին։»
