Դերասանուհի Իրինա Հարությունյանը 40 տարեկանում որոշեց երկրորդ անգամ մայրանալ: Ասում է՝ մինչև երկրորդ երեխայի ծնունդն ընտանիքում ինչ-որ բան այն չէր, ավագ որդին արդեն մեծացել էր, իր և ամուսնու հարաբերություններում ճգնաժամ կար: Դերասանուհին փաստում է, որ միայն երեխա ունենալու գործոնը չի կարող փրկել ընտանիքը, սակայն Դավիթն իրենց ընտանիքն ավելի ամրացրեց:
-Իրինա, Ձեր ավագ որդին՝ Արամը, արդեն 17 տարեկան է: Դեռահասության ամենաբարդ փուլն է: Որպես մայրիկ՝ ի՞նչ դժվարություններ եք ունենում այս շրջանում:
-Ահավոր բարդ փուլ է: Լինում են բախումներ, իրար չհասկանալու պահեր: Այս փուլում տղաները մտածում են, որ իրենք միշտ ճիշտ են, իսկ դու հասկանում ես, որ եթե բացթողում ունենաս, դա կարող է հետևանք թողնել նրա ամբողջ կյանքի վրա:
-Բացթողում չանելու համար ավելի ընկերեկա՞ն, թե՞ խիստ եք դարձել:
-Փորձում եմ պահել և՛ մեկը, և՛ մյուսը: Երբ մի մեթոդը չի աշխատում, մյուսն եմ կիրառում: Զգում եմ, թե որ պահին ինչպես վարվել:
-Երբեմն, ամուսիններն էլ տարաձայնություններ են ունենում զավակի դաստիարակության, կոնկրետ իրավիճակում մոտեցման հարցում: Դուք և Ձեր ամուսինը բախումներ ունենո՞ւմ եք:
-Իհարկե, մեզ մոտ էլ լինում են տարաձայնություններ, սակայն մեր նպատակը նույնն է՝ դաստիարակել ճիշտ և լավ մարդու: Մենք շատ հաճախ ենք ունենում բախումներ, բայց գտնում ենք լուծումներ:
-Նայած երբ: Մենք քննարկում ենք ու հասկանում՝ որ տարբերակն է ճիշտը: Ամոթ չէ, եթե տղամարդն ընդունում է, որ կինը ճիշտ էր: Հայկական ընտանիքներում ընդունված է, որ վերջին խոսքը տղամարդունն է, բայց տղամարդը, ինչպես և կինը, կարող է սխալվել:
Այն ընտանիքը, որտեղ չեն խոսում, քննարկում, ինչու ոչ, վիճում (խոսքս կռիվ-ղալմաղալի մասին չէ), առողջ մթնոլորտ չի ունենա: Կնոջ միշտ լռելը հանգեցնում է ավելի մեծ խնդիրների: Պետք է խոսել և, որպես 2 հարազատ մարդ որոշում, կայացնել, հատկապես, երեխային վերաբերող հարցերում:
