Ստյոպա Սաֆարյանը գրում է.
Հայտնի սքեչում կասեին’ Լյովիկ, բայց դու ինչ ռոմանտիկ ես…
Փաստորեն, Արցախի համար պայքարել ա….
Ինչ ա ասում էէէէ…
Արցախի ողջ պարագծով պատերազմին մասնակցած ախպերներից ու զարմիկներից իրեն ոչ մեկ ոչ Օմարի դիրքերում ա տեսել կամ գալու մասին լսել, ոչ Քարվաճառում’ ավիաբամբյոշկեքի տակ կամ դիվերսիոն ներթափանցումներին դեմ հանդիման, ոչ Մատաղիսի ուղղությամբ, ոչ Մարտակերտ-Տիգրանաշեն ուղղությամբ, ոչ Իվանյանի ուղղությամբ, ոչ Հադրութ, Վարակնա ուղղությամբ, ոչ Հորադիզ-Ջրականի ուղղությամբ, ոչ Կովսական-Իշխանաձորի ուղղությամբ.. Այդքան մարդ մեր տներից այնտեղ է եղել ու Լյովիկ չի լսել…
Միակ հիշատակումն իր ու իր հոր «կռվելու» մասին լսել եմ Արցախի սրտում’ Ստեփանակերտում ու Շուշիում գտնվող հյուրանոցների անձնակազմից.. Կարող եմ նույնիսկ մենյուն ասել… Առանց չափազանցության…
Այս տղային թվում է, որ եթե իր հոր նման Ֆրանսիայի հրապարակի կամ Կառավարության շենքի մոտերքի կլունադայի կադրերով իր մասին կինո հանի կամ կինը սրտակեղեք գրառում անի, ուրեմն պապայի նման Արցախի համար «կռված» տղա է…
Նիկոլ Փաշինյանն էլ նրան դրա համար դատում է…
Օյ, Պուծին, պամագիծե….
Ու ասում են նաև ասել է, թե նույնիսկ չի վախենում Հայաստանում «իշխանությունը վերցնելուց»…
Յա, իրոք?
Մենք էլ Հայաստանում մեռած ենք, որ Արցախի աղետը ընտանյոք ու կլանով հիմա էլ բերեք մեր գլխին… Տո չէ հա…
Տղա ջան, սա Տանզանիան չի, քեզ խաբել են… Առանձնակի դաժանությամբ…
Շատ երազկոտ տղա դուրս եկավ, հա….
