Լյովա եղիազարյանը գրում է.
Քանի որ դրսի հետ իմ շփումը հիմնականում համակարգիչով է,ուստի օրվա մեծ մասը նստում եմ հա-
մակարգչի մոտ՝ օրվա անցուդարձին ծանոթանալու;
Լսում եմ ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավորների պաթոսով ելույթ-
ները և մտածում,կարո՞ղ է ես ավելի քիչ եմ սիրում իմ հայ-
րենիքը,քան այս մարդիկ։
Հայրենասիրության մասին խոսում են նրանք,որոնց համար հայրենիքը տարիներ շարունակ եղել է գողանալու,շնանալու ու սպանելու տարածք,որտեղ մոլախոտը եղել է ամենաարտոնյալը,միջակը՝ամենաիմաստունը։
Հայրենասերը պետության սալյարկան չէր գողանա,պարոն Մամիջանյան,իսկ դու վերջերս շատ ես խոսում հայրենասիրությունից։
Հայրենասիրությունը որոշվում է աշխատանքով ու հայրենիքը պաշտպանելով,ոչ թե լրագրողների մոտ մեծ-մեծ խոսելով,պարոն Մամիջանյանը։
Նաև պետության դեմ չքվեարկելով։
