Հայկ Թորոյանը գրում է.
Հիացած եմ Կանադայում Մեր Դեսպանով։
Դաշնակը ինչո՞վա տարբերվել օտար թշնամուց, բացի ազգանվան յան-ից և մի փոքր հայերեն լեզվին տիրապետելուց, ուրիշ ոչնչով։ Դաշնակ լինելը պետք է ասոցացվի անբարոյականության հետ…
Այն ի՞նչ տեղի էր ունեցել Կանադայում «երիտԴաշնակթուրքերի» կողմից, ի՞նչ էր, եթե ոչ ադրբեջանական պատվեր…
Սրիկան չի հասկանում, որ ցանկացած երկրում Դեսպանատունը, դա տվյալ պետության մի մասնիկն է սփյուռքում։ Այն ինչ անում են դաշնակները, նման բան կաներ միայն ադրբեջանցին…
Դիտեցի Կանադայում ՀՀ դեսպանի դաստիարակչական ելույթը, ու ոչ միայն հիացա դեսպանով, այլ ամաչեցի, որ դեսպանը այդ դասաժամը հայերեն լեզվով էր դասավանդում, ամաչեցի, քանզի իր դիմացի դաշնակ անբարոները ներկայանում էին, որ հայ են, ինչին ամբողջովին կասկածում եմ։
Դաշնակների կառույցը պետք է լուծարվի, նրանք ծառայում են ընդդեմ Հայաստանի Հանրապետությանն ու ինքնիշխանությանը։ Կանադայում ՀՀ դեսպանը իր կողմից դաստիարակչական ելույթում մեկ շատ կարևոր դիտարկում արեց, ինչի մասին բազմիցս գրել եմ, որ սփյուռքում ապրող մեր հայրենակիցները, ո’չ բարոյական, ո’չ էլ իրավական իրավունք ունեն պահանջել ՀՀ իշխանության հրաժարականը կամ այլ թեկնածու առաջադրել։ ՀՀ իշխանությունը բացառապես ձևավորում է Հայաստանի Հանրապետությունում ապրող և ընտրությանը մասնակցելու իրավունք ունեցող քաղաքացիների քվեարկության արդյունքում։ Սփյուռքը կարող է աջակցել Հայրենիքին, կարող է քննադատել գործող իշխանության որոշ կառույցներից, բայց լեգիտիմ իշխանության հրաժարական չի կարող պահանջել… Դաշնակների վարած կեղծ հայրենասիրական լուզունգների արդյունքում է, որ սփյուռքի հայերը պառակտվում են… Ես ամաչում եմ, որ հայի ազգանունով դաշնակ կա։
