Քաղաքագետ Ստյոպա Սաֆարյանը գրում է.
Նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունը անգիր իմացող արարծը մի բառ անգամ չի ասում ադրբեջանցի լրագրողին, որ «Զանգեզուրի միջանցք» մի օգտագործի, որ հայտարարության մեջ այդ բառը չկա, որ ասենք՝ այդ մոտեցումը բարդացնում է պրոցեսը, երբ չեղած բանին «միջանցք են ասում»…. Կարո՞ղ էր չէ դա ասել…. Բայց երեբք Ադրբեջանին չեն հորդորել դա չասել…
Թե բա ասո՞ւմ եք՝ Պուտինը չի խոստացել «միջանցքը… Վարդան Մինասիչը ու մյուսները դիվանագիտությունից հեռո՞ւ են, որ այսպիսի բաներից հասկանան թե ով է Էրդողանին ու Ալիևին խոսք տվել միջանցք ապահովել՝ անկախ նրանից, որ նոյեմբերի 9-ին Փաշինյանի առարկության արդյունքում միջանցքն ու անկլավների դրույթները հանվել են տեքստից…
Գիտե՞ք, թե տեղական ընդդիմությունն ու նախկին արտգործնախախարն ինչու էին զարգացնում «Փաշինյանը բանավոր է խոստացել թեզը»… Որովհետև գիտեին, որ ինչ-որ մեկը խոստացել է, չի կարող բարձրաձայն ասել, որ խոստացել է, որովհետև Հայաստանի ժողովուրդը փայտը ձեռքը կհանի իր տարածքից…. Որովհետև հույս ունեին իշխանափոխություն կլինի, նոր իշխանությունները կհայտարարի՝ դեհ մենք, ինչ կարող էինք անել, Փաշինյանը խոստացել է….
Փարև, Վարդան Մինասիչ… փարև…
