Փայլակ Ուռուսյանը գրում է.
N-1, N֊2 տնտեսական ու քաղաքական հանցագործները, 1998֊ին տեղի խուժանի ու դաշնակների միջոցով բռնազավթելով Հայաստանի իշխանությունը, կարողացան ստեղծել իրենց բարբարոս մաֆիայի կլանը և հաշվեհարդսր sեսնել երկրի նվիրյալների նկատմամբ։
20 տարի շարունակ երկիրը թալանելով, նրանք ժամանակ տվեցին թշնամուն, որ վերջինս կարողանա իր բանակը զինի և հզորացնի։ Ինչ է սա, եթե ոչ հայրենիքի դավաճանություն։ Նրանց պատճառով է, որ այսօր ժողովուրդը չի կարողանում իշխանություններից ավելին պահանջի ու բարձրաձայնի վերջիներիս կողմից թույլ տրված սխալների համար, հատկապես նրանց չպատժելու հարցում։
Ինչ վերաբերվում է այս օրերին ադրբեջսնի կողմից մեր սուվերեն պետության դեմ սանձազերծած հերթական սադրանքին, ապա այստեղ մենք չպետք է խոճապի մատնվենք։ Հիշեք, որ մենք 11֊րդ դարից սկսած պատերազմում ենք սելջուկի և իր բարբարոս ցեղաsեսակի դեմ, որոնք Միջին Ասիայից ասպատակեցին Փոքր Ասիա և ստեղծեցին իրենց բարբարոս իմպերիան։
Եվ երբեք մեր տարածաշրջանում խաղաղություն չի լինի, քանի դեռ 15֊րդ դարում օսմшնի կողմից ստեղծված այս բаրբարոս ցեղաsեսшկը (թուրքիան) գոյություն ունի։ Համոզված եմ ու վստահ, որ վերջինս ոչ հեռու ապագայում կմասնատվի մի քան մասերի, հատկապես ադրբեջանը, որի մասին խոսելն ավելորդ է, քանի որ նման պետություն գույություն չի ունեցել, նրանք կովկասի թաթարներ էին, որոնց ծնել է լենինը։
Այսօր, քան երբեք մենք պետք է շատ զգուշ լինենք մեր երկրի կողմից տարվող արտաքին քաղաքականության հարցում։ Ավելին մենք չպետք է մեծամտենք ու գայթակղվենք այլ երկրներով, շաs հարցեր կան, որոնք ոչ միայն մեզ, այլ շաs երկրների համար են անհասանելի։
Աշխարհակարգ է փոխվում և չի բացառվում, որ նոր երկրներ առաջ գան, իսկ որոշներն էլ շատ բաներ կորցնեն։ Բոլորս ենք հաճախ հիշում մեր Մեծերին, որ մեր փրկությունը մեր համախմբան մեջ է, սակայն այդպես էլ հետևություններ չենք անում։
Եվ քանի դեռ երկրի ներսում գործում են այլ երկրների՝ մասոնների, սորոսականների, ջհուդների անգլոսաքսերի, ներքին թալանչիների, մարդասպանների ու այլ երկրների 5֊րդ շարասյւնները, մենք երբեք չենք կարող համախբվել, հակառակը էլ ավելի ենք պառակտվելու, որը մեր երկրին սպառնացող անվտանգության հիմնական պատճառը կարող է հանդիսանալ։
