Դավիթ Ղամբարյանը գրում է.
Թե սեռջոները, թե կիլկիները քաղաքային ընտրություններին չեն մասնակցում , այսինքն մասնակցում են, բայց առանց սեփական թեկնածույի… Ասեմ ինչու:
Նախ գիտեն, որ իրենց ձայն տվող չի լինի և չեն ուզում, որ ժողովուրդը ևս մեկ անգամ մերժի իրենց: Երկրորդ կարևոր հանգամանքը, նրանց մեջ գոնե դեղի համար մի մաքուր մարդ չկա, որի հետ կարող են հույսեր կապել… Դրա համար էլ որոշել են հայկ մարությանի պոչից բռնել, իբր թե նա իրենց միջի ազնիվն է:
Սրանք մոռանում են, որ հայկի տակն էլ Է քաքոտ: Այդ «ազնիվ մարդը» գողացել է ամերիկյան հեռուստաընկերությունների սերիալները , տեղայնացրել է և որպես իրենն է ներկայացրել: Բախտը բերել է, որ ամերիկացիները տեղյակ չեն դրանից, հակառակ դեպքում դատի կտան և միլիոններ կգանձեն սուպեր մամայից:
Վերջինը, որ տեսել եմ «Ազիզյանների ընտանիքն» է, որը ամերիկյան «Մերիդ վհիտ չիլդրեն» հեռուստասերիալի կրկնությունն է, հերոսների անունները փոխած, էլ չեմ խոսում «Երկուս ու կես տղամարդու» մասին, որտեղ խաղում է տաղանդավոր դերասան Չառլի Շինը…
Ու հիմա էս միամիտ աֆեռիստը ուզում է Երևանի նման քաղաք ղեկավարել…
