Սոցիալական ցանցերում տարածվել են երկու տղա երեխաների լուսանկարներ, որոնք որոնվում են որպես անհետ կորածներ, սակայն նրանց մայրը՝ Լիանա Մարգարյանը, երեկ՝ հունիսի 8-ին, տեսանյութ է հրապարակել՝ նշելով, որ ինքն ու որդիներն անհետ կորած չեն, և իրենց որևէ մեկը չի առևանգել, պարզապես ստիպված է չբացահայտել իր և երեխաների գտնվելու վայրը՝ անվտանգությունից ելնելով։
Լիանա Մարգարյանի խոսքով՝ 2020թ. մարտին իր ամուսինը՝ այդ ժամանակ ոստիկանության աշխատող Գոռ Տեր-Եսայանը, գտնվելով ալկոհոլի և թմրանյութերի ազդեցության տակ, կրակահերթ է արձակել՝ սպանելով իր հորը հենց իր աչքի առաջ։ Սակայն ոստիկանության 6-րդ վարչության աշխատող Գոռ Տեր-Եսայանը չի կալանավորվել, տեղափոխվել է Նուբարաշենի հոգեկան առողջության կենտրոն, որտեղ երկու տարի բուժում ստանալուց հետո դուրս է գրվել։ Կնոջ խոսքով՝ երկու դատաբժշկական եզրակացություն է տրամադրվել, ըստ որոնց՝ նա անմեղսունակ է ճանաչվել, մինչդեռ երրորդ դատաբժշկական եզրակացությամբ հաստատվել է, որ Գոռ Տեր-Եսայանը մեղսունակ է։ Լիանա Մարգարյանի դիտարկմամբ՝ ամուսինը փորձել է հոգեպես անառողջ ձևանալ պատժից խուսափելու համար։ Ըստ կնոջ խոսքի՝ ամուսինը, գտնվելով ազատության մեջ, շարունակում է սպառնալ իր մորը, քրոջը, տատիկին։
Նշենք, որ ըստ դատական տեղեկատվական համակարգի՝ Գոռ Տեր-Եսայանը դիմել է դատարան՝ ամուսնալուծության, երեխաների հետ տեսակցության կարգ սահմանելու և համատեղ կյանքի ընթացքում ձեռք բերված գույքն առանձնացնելու պահանջով։ Դատավոր Լիլիթ Սարգսյանը բավարարել է հայցը՝ սահմանելով երեխաների համար տեսակցության ժամեր և օրեր, ինչպես նաև որպես հայցի ապահովման միջոց՝ արգելանք է կիրառել Լիանա Մարգարյանին սեփականության իրավունքով պատկանող գույքի նկատմամբ։
Լիանա Մարգարյանի խոսքով՝ Հարկադիր կատարումն ապահովող ծառայությունը հետախուզում է հայտարարել իր նկատմամբ։
Իրավապաշտպան Զարուհի Հովհաննիսյանը Civic.am-ի հետ զրույցում, անդրադառնալով նշված պատմությանը, ընդգծեց, որ կինը իրենց շահառուն չէ, բայց իրենց շահառուների շրջանում բավական շատ են դեպքերը, երբ ամուսինը ուժային կառույցի ներկայացուցիչ է, և կինը բազում տարիներ ապրում է սպառնալիքների տակ, այնուհետև դիմում է «Ընդդեմ կանանց նկատմամբ» կոալիցիա՝ ապաստարանի համար. «Սակայն այդ տղամարդկանց ազատումը դատական գործընթացներից հանգեցնում է նրան, որ իրենք անպատժելի են իրենց զգում։ Միաժամանակ նաև իրենց ամրակցված զենքերով սպառնում են կանանց, և քիչ չեն նաև թմրանյութի օգտագործման հավաստիացումները։ Լիանան միակը չէ, որ նման իրավիճակում է հայտնվել, մենք մեր շահառուների շրջանում ունենում ենք նման դեպքեր»։
Իրավապաշտպանի խոսքով՝ երեխաների խնամքի և տեսակցության հարցերում ևս բավական խնդիրներ են լինում, երբ հաշվի չի առնվում ընտանեկան բռնության դեպքը, որ կինը հենց բռնության պատճառով է ամուսնալուծվել, և իր երեխան դրա ականատեսն է եղել:
«Դատարանի կողմից հաշվի չի առնվում նաև ամուսնու՝ թմրանյութերից կախվածությունը, նույնիսկ հորը երեխայի հետ գիշերակացով հանդիպումների հնարավորություն են տալիս, որի դեպքում վերահսկողությունից դուրս է գտնվում երեխան։ Դատարաններում չունենք այն երեխայակենտրոն մոտեցումը, որի պարագայում դատարանները հաշվի առնեն այս հանգամանքները հենց երեխայի լավագույն շահից ելնելով»,- ասաց Զարուհի Հովհաննիսյանը։
Իրավապաշտպանը նշեց նաև, որ լինում են իրավիճակներ, երբ ամուսինները երեխաներին տեսակցելուց հետո նրանց տանում և չեն վերադարձնում մորը, թեպետ դատական որոշմամբ՝ մշտական բնակության վայրը սահմանված է լինում մոր բնակության վայրը. «Եվ երեխաների վրա հոգեբանական ճնշում գործադրելով՝ տրամադրում են մոր դեմ, և երբ դատական հարկադիր կատարման մարմինները գնում են, որպեսզի երեխաներին վերադարձնեն մշտական բնակության վայր՝ արդեն սկսվում է մի իրավիճակ, որ ձևակերպվում է, թե երեխաները չեն ուզում մոր հետ շփվել կամ ապրել նույն տանիքի տակ»։
Զարուհի Հովհաննիսյանի մեկնաբանմամբ՝ եթե բոլոր հանգամանքները, որոնք տեսանյութում նշվում են, իրական են, ապա պետք է հստակորեն պարզ դառնա Լիանա Մարգարյանի ամուսնու հոգեկան առողջության վիճակն այս պահի դրությամբ՝ վտանգի թեստ-գնահատում կատարվի, և երեխաների հետ տեսակցությունները կատարվեն մասնագետների ներկայությամբ։
Մեր զրուցակիցը այս խնդրի լուծում է համարում պատկան կառույցների կողմից Լիանա Մարգարյանին ու երեխաներին հուսալի պաշտպանության տրամադրումը. «Եղել է նախադեպ՝ սպանության ելքով, կան սպառնալիքներ, ուստի ոստիկանությունը պետք է որոշում կայացնի կնոջը պաշտպանելու ուղղությամբ և այս պահին սահմանափակի բռնարարի շփումը թե երեխաների, թե երեխաների մոր հետ։ Ոստիկանությունն ու դատարանն ունեն այդ հնարավորությունը»։
