Լյովա Եղիազարյանը գրում է.
Ձեռուոտ են ընկել։
Հիմա էլ յալվար են անում,որ Աշոտը հետ վերցնի բողոքը։
Նույնիսկ բաց նամակ են գրում,խաղում նրա տղամարդկային հույզերի հետ։
Անթասիբները թասիբի կոչեր են հնչեցնում;
Իհարկե մայր է,կին է,բայց դրանից ոչինչ չի փոխվում։Հասկանալի՞ չի,որ ավտոմեքենայի մեջ նույն կինը սպառնացել է ինչ-որ մարդկանցով,որից վտանգ զգալով, Աշոտը իրեն դուրս է նետել։
Բա էն ժամանակ նույն կինը չէր հասկանու՞մ,թե ինչ է անում։
Իհարկե,հասկանում էր և ինքը,և մյուս ծնողները,որոնք դիտավորյալ վրաերթ կատարեցին;
Հասկանում էին,շատ լավ էին հասկանում։
Սա տեռոր է։
Տեռորիստներին չեն ներում։
