Civic.am-ը ներքաղաքական իրավիճակի վերաբերյալ զրուցել է «Արաբկիր» ջոկատի հրամանատար, գնդապետ, նախկին քաղբանտարկյալ Հովհաննես Հարությունյանի հետ։
-Պարոն Հարությունյան, դուք որպես նախկին ընդդիմադիր, ձեր քաղաքական հայացքների համար հետապնդված, բանտարկված քաղաքացի, ինչպե՞ս եք վերաբերվում այսօրվա ընդդիմադիր շարժմանը, նրանց հայտարարություններին, շատ են դժգոհում, թե ոստիկանությունն իրենց նկատմամբ անհամաչափ ուժ է գործադրում։
— Այսօրվա ընդդիմությունն ինչ ասես կասի։ Բայց մենք դեռ կանք, մենք լավ հիշում ենք ու մեր մաշկի վրա ենք զգացել այն ամենը, թե ինչպես են վարվել մեզ հետ, մեր ժողովրդի հետ, մենք դեռ չենք մոռացել նրանց, ովքեր ոստիկանություն էին տանում կնոջը՝ երկու ամսական երեխան գրկին և ասում, որ մինչև ամուսինդ չգա, չենք թողնի երեխայիդ կերակրես։ Սա այդ մասսան է, որ հիմա հավաքվել է և մեկմեկու պաշտպանում են։ Անհամաչափը՝ մեր ժամանակ էր, որ մարդն իր համար գնում էր տուն, կապ էլ չունենալով այդ շարժման հետ, փողոցում, շենքերի մուտքերի մոտ բռնում էին մարդկանց ծեծում էին, տեսանկարահանված բազմաթիվ կադրեր կան։ Իսկ հիմա իրենք լավ տեսնում են, իրենք դա լավ հասկանում են, որ դա բռնի ուժի կիրառում չի, դա պարզապես մեղմ թավշյա շոյանք է։ Եթե այսպես շարունակեն նրանք կզգան և՛ ռետինե մահակի «հաճույքը», և՛ ջրցան մեքենաների և շատուշատ բաների։ Իսկ այսօրվա փողոց դուրս
եկածները ամեն մեկը դուրս է եկել իր ունեցվածքը պաշտպանելու համար, դա գաղտնիք չի, դա նույնիսկ քննարկելու առարկա էլ չի։
-Նրանք ասում են, որ դուրս են եկել փողոց՝ փրկելու հայրենիքը, Արցախը։
— Հայրենիքը չեն փրկում Երևանի կենտրոնում, ես որքան մասնակից եմ եղել 3-րդ հանրապետության ստեղծմանը, մենք հայրենիքը պաշտպանել ենք սահմանին։ Մենք չենք հավաքվել, ինչպես դաշնակները 92 թվականին հավաքվել էին հրապարակում և ասում էին, գիտեք ինչ կա մեզ զենք տվեք, երբ որ բանակը սահմանին կռվում էր, երբ որ ցանկացողը գնում զինվորագրվում էր ու գնում իր հայրենիքը պաշտպանելու։ Հիմա այստեղ լիքը զինվորագրվելիք մարդիկ կան, երիտասարդներ կան, որոնց ես շատ եմ խղճում։ Ձեր ավագները իրենց ունեցվածքը պաշտպանելու համար են դուրս եկել, բա դուք ինչի՞ համար եք դուրս եկել։ Ես դա էլ գիտեմ, բոլոր ընտրությունների ժամանակ նրանք իրենց շուրջը հավաքել են այնպիսի միամիտ «հավազգիների», որոնք հավատացել են, որ իրենց հետո պաշտոններ են տալու՝ չհասկանալով, որ այսօրվա այս «քոք մաշողները» բազում բարեկամներ ունեն և հերթն իրենց չի հասնելու, դա ֆանտազիայի ժանրից է։ Նրանց մեկ անգամ ևս վարչապետն ասել է՝ գնացեք և վեր ընկեք ձեր տեղը, մենք տարին մեկ ընտրություն չենք անելու ինչ-որ տասը, քսան, թող լինի երեսուն հազար հոգու ցանկությամբ կամ պահանջով։
-Դաշնակցությունը Գյումրիում պապիկներին ծեծող իր երիտասարդներին համարում է քաղբանտարկյալ։ Դուք որպես նախկին քաղբանտարկյալ, ինչպե՞ս եք վերաբերվում դաշնակցության այդ հայտարարությանը։ Եվ արդյոք նման արարքից հետո կալանավորումը կարող է որակվել որպես քաղաքական հետապնդում։
-Իրենց համար, եթե մարդ սպանելու համար էլ տանեն նստացնեն, իրենք կասեն, որ քաղբանտարկյալ են, բայց աշխարհը գիտի, մենք գիտենք, բոլորը գիտեն, որ նրանք քաղբանտարկյալ չեն։ Քաղբանտարկյալը մենք էինք, և բոլորս լավ տեղյակ ենք, թե ում ինչի համար են տարել նստացրել։ Եվրոպական դատարաններում այդքան մարդ է արդարացվել, այդքան մարդու էին բռնել, տարել ապօրինի բանտարկել և նրանք արդարացվել են և աշխարհը մեզ ճանաչել է որպես քաղբանտարկյալ, սրանց ով պետք է ճանաչի։ Բացի դա նրանք իրավունք չունեն պահանջեն որևիցե մի բան, նրանք 2018-ից առաջ, բացի Լևոն Տեր-Պետրոսյանից, մնացածի հետ միշտ կոալիցիա են կազմել, միշտ իրար հետ կիսել են թալանը, մենք նրանց շատ լավ գիտենք, մի հատ նայեք դրանց դեմքերին, նայեք ովքեր են կանգնած կողք-կողքի և ամեն ինչ պարզ կլինի։
-Շատ հաճախ ընդդիմադիրները բռնություն են գործադրում այն քաղաքացիների նկատմամբ, որոնք չեն կիսում իրենց կարծիքը։ Հնարավո՞ր է, որ մի օր այդ միջադեպերը վերածվեն ավելի մեծ բախումների։
— Փառք Աստծու, որ մեր այսօրվա ոստիկանությունը հասկացել է, թե ինչ են ուզում նրանք և ինչի են ընդունակ ու ժամանակին կարողանում են դա կանխել։ Նախկին ոստիկանությունը դաստիարակվել էր սովետական միլիցիայի օրենքներով, սպասում էին մեկին սպանեին, հետո սպանողին բռնում էին, հիմա չկա նման բան, իսկ ընդդիմադիրները փորձում են գնալ դրան, բայց դրանից իրենք չեն օգտվելու, որովհետև այս անգամ ժողովուրդը կիջնի հրապարակ ու նրանք այլևս հրապարակ իջնելու ցանկություն չեն ունենա, որովհետև դա նրանց համար կլինի շատ վտանգավոր։ Այսօր ամեն հայ պետք է գիտակցի, որ եղբայրասպանությունը միայն ձեռնտու է թուրքին, նրանք դա էլ անում են, իսկ այստեղ ներսում դրանից թևավորված, չե՞ք նկատել, որ հենց մի վատ բան է լինում սրանց ամբողջ ոհմակը խմբակից է լինում դրան, եթե մեր սահմանին անգամ մի հայկական շուն սատկի, նրանք կուրախանան մինչև ուշագնացություն։
-Այս օրերին նկատում ենք, որ բողոքի ակցիաներ են անցկացնում նաև զոհվածների հարազատները և հաճախ տեսնում ենք նրանց ընդդիմության շարքերում։ Որպես ազատամարտիկ, ի՞նչպես եք վերաբերում այս հանգամանքին։
-Ես շատ եմ ցավում այսօրվա զոհված զինվորների ծնողների համար, ովքեր դուրս են եկել փողոց պարզապես պախարարակելու իրենց որդիներին։ Արցախյան առաջին պատերազմի ժամանակ էլ բազմաթիվ ընկերներ ենք կորցրել, նրանցից և ոչ մեկի մայրը, մի երկու-երեք հոգին չհաշված, չի ասել՝ իմ որդին ուղղակի հենց այնպես է զոհվել, նրանք իրենց վիշտը հպարտությամբ են կրել, այսօր էլ կան այդպիսի ծնողներ, և լավ է, որ կան այդպիսի ծնողներ, ովքեր հասկանում են, որ իրենց որդիներն ի պաշտպանություն հայրենիքի են գլուխները դրել վայր։ Հիմա այս մարդիկ դուրս են եկել փողոց և համոզված եմ, որ խաղացել են այս մարդկանց նուրբ թելերի հետ, գրգռել են, թե իբր ձեր որդիները կարող էին չզոհվել, բայց Նիկոլ Փաշինյանը նրանց զոհել է։ Ես ձեզ խնդրում եմ՝ հարգելի ծնողներ, շատ լավ եմ հասկանում ձեզ, բայց գիտեմ նաև մի բան, որ դուք վերջը հասցնելու եք նրան, որ ժողովուրդը նույնիսկ մոռանա և սկսի հայհոյել ձեզ։
