Ավելի քան 15 տարի առաջ Վրաստանը հրաժարվեց մանկատներից՝ կարևորելով երեխաներին կենսաբանական ընտանիքներ վերադարձնելու կամ խոշոր պետական հաստատությունները խնամակալության այլընտրանքային ձևերով փոխարինելու տարբերակը: Վրաց պատրիարքարանի ենթակայությամբ գործող մանկական գիշերօթիկ դպրոցում վերջերս տեղի ունեցած սկանդալը ցույց տվեց, որ բարեփոխումներն ավարտված չեն և քննարկումների տեղիք տվեց վրաց ուղղափառ եկեղեցու՝ երկրի ամենահեղինակավոր հաստատություններից մեկի փակ լինելու խնդրի վերաբերյալը։
Այս մասին գրում է BBC-ի ռուսական ծառայությունը։ Իրավապաշտպանների համար փակ հաստատության դռները Ժողովրդական պաշտպանի դիմաց բացվել են միայն հունիսի 28-ին։ Մինչ այդ, օմբուդսմենի աշխատակիցներն ապարդյուն կերպով երկու անգամ փորձել են ստուգումներ իրականացնել հաստատությունում։ Այն ժամանակ գիշերօթիկի ղեկավար Սպիրիդոն արքեպիսկոպոսը (Գոչա Աբուլաձե) նրանց ներս չի թողել՝ մերժումը բացատրելով նրանով, որ տեսուչները, իբր, «պահանջում են օրինականացնել միասեռ ամուսնությունները» Վրաստանում, և նրանց չի կարելի թողնել երեխաներին մոտ:
Դրանից առաջ, վկայակոչելով կորոնավիրուսը, գրեթե մեկ տարի պետական անվտանգության գործակալության սոցիալական աշխատողներին թույլ չէին տալիս մուտք գործել հաստատություն: Իրավապաշտպանները կասկածում էին, որ իրականում հաստատության դռները փակ են խախտումների ու երեխաների նկատմամբ դաժան վերաբերմունքի պատճառով, և իշխանություններին մեղադրում էին անգործության և փոխհամաձայնության մեջ:
«Ծնկներս քերծված էին, արյուն էր հոսում։
Մեկ անգամ չէ, որ այդ ամենի միջով անցել եմ»,- BBC-ին իր պատմությունն է պատմել է 19-ամյա Լուկան։ Նա առաջիններից մեկն է, որ լրագրողներին պատմել է Նինոծմինդայում տեղի ունեցողի մասին։ Պանսիոնի դարպասների մոտ նրան թողել է մայրը, երբ նա ընդամենը մի քանի շաբաթական է եղել։
Լուկան հիշում է, թե ինչպես է երեխաների հանդեպ պատժի տարբեր մեթոդներ կիրառվել՝ ծեծ փայտերով և այլ առարկաներով, երեխաներին ստիպել են կանգնել ցորենի և բրնձի հատիկների վրա: «Երկու տարի շարունակ այցելել եմ հոգեբանների, անգամ հոգեմետ դեղեր եմ ընդունել այնտեղից դուրս գալուց հետո, որպեսզի այդ ամենից հետո հանգստացնեմ նյարդերս»,- պատմել է Լուկան, որը հաստատությունը լքել է 4 տարի առաջ։ Այժմ նա պայքարում է, որպեսզի պանսիոնը լքեն բոլոր երեխաները, իսկ հաստատությունը փակեն։ Նինոծմինդայում պատիժ կիրառելու մասին իրավապաշտպանները հայտնում էին դեռևս 6 տարի առաջ։ Ժողովրդական պաշտպանի զեկույցում, մասնավորապես, ասվում էր, որ երեխաներին կարող էին, որպես պատիժ, առանց ընթրիք թողնել կամ ստիպել չոքեչոք՝ ձեռքերը գլխին դրած անցնել միջանցքով իրենց հասակակիցների աչքի առաջ։
2016-ին, ինչպես հայտնի դարձավ միայն այս ամռանը, սկսվել է Նինոծմինդայում բռնության հնարավոր փաստերի հետաքննությունը: Հունիսին Վրաստանի Ներքին գործերի նախարարությունը սկսել է բռնությունների դեպքերի հետաքննությունը: Ընդհանուր առմամբ, այս տարիների ընթացքում հարուցվել է հինգ քրեական գործ, քննությունը շարունակվում է: Այն, որ Վրաստանի իշխանությունները երկար ժամանակ չեն արձագանքել այն ամենին, ինչ տեղի է ունեցել պանսիոնում, փորձագետները կապում են այն բանի հետ, որ նրանք ցանկանում են ամեն գնով խուսափել եկեղեցու հետ անմիջական հակամարտությունից։
