Գուսան Հայկազունը մասնակցած է Արցախեան պատերազմին Արտաշատի «Երկրապահ» ջոկատոին մէջ Մհեր Սաղաթելեանի հրամանատարութեան տակ։ Մարտական գործողութիւնները սկսած է Երասխ գիւղէն, եղած է նաեւ Գետաշենէն, Կապանէն, Գորիսէն, Բերձորէն։ Ինչպէս կը պատմեն Գուսանը, ամէն ինչ սկսաւ անորմէ, որ 1990 թուականին 20-25 զինուած տղաներէ բաղկացած կամաւորական ջոկատը ժամանեց Երևան՝ Գետաշէն մեկնելու և այն պաշտպանելու համար։
Ինչպէս կը պատմէ Գուսան Հայկազունը, 1992 թուականին հայկական ջոկատներէն մէկը Արամայիս Մկրտչեանի հրամանատարութեամբ դիրքեր էր գրաուած Շահումեանի և Մարտակերտի անտառներուն մէջ՝ ապահովելու անվտանգ գաղթը Շահումեանի շրջանէն։
Զինւորները կու գան եւ հրամանատարին կ’ըսեն, որ անտառներուն մէջ հայ երեխաներու ձայներ կը լսեն, սակայն ոչ ոք զինւորներուն արձագանքներուն չի պատասխանէր։ Հրամանատարը կը շարէ ամբողջ գունդը եւ կը պատւիրէ երգել «Գետաշէն» երգը։
Ջոկատը կ’երգէ «Գետաշէնը», և խոտերուն մէջէն 80 տարեկան ծերունի է դուրս կու գայ հրացանով՝ հետը 43 որբ երեխաներ, որոնց կը հասցնեն Ստեփանակերտ։
