2010 թվականի ավտովթարը քիչ էր մնում խլեր 22-ամյա Մետտի կյանքը։Հրաշքով էր ողջ էր մնացել, բայց ուներ շատ լուրջ վնասվածքներ, որի պատճառով 2 տարի նա գտնվել է կոմայի մեջ։Նրանք 7 ամիս էր ինչ ամուսնացել էին։
Բժիշկները կնոջը հույս չէի տալիս և խնդրել էին ստորագրել թուղթը արհեստական շնչառության ապարատը կանգնացնելու համար։Բայց նա մերժեց բոլորին և ավելացրեց, որ ինքը պայքարելու է ամուսնու առողջության համար։
Բժիշկները Մետտին երկար պահել չէին կարող, Դանիելան որոշեց տանել իր հայրական տուն։Նրա կյանքը կարծես դժոխքի էր վերածվել, բայց շարունակում էր պայքարել և հավատում էր հրաշքներին։
Ավտովթարից 2 տարի անց Դանիելան դեռ հավատում և սպասում էր, նա գլխարկը դնում է ամուսնու ձեռքի մեջ և արցունքները աչքերին խնդրում ամուսնուն, որ գլխարկը դնի։Ամուսինը բացեց բերանը և հազիվ լսելի ձայնով ասաց․«Ես փորձում եմ․․․»:
Դեպքից մի քանի շաբաթ անց ամուսինը կարողացավ դուրս գալ այդ վիճակից, նա սկսեց ինքնուրույն ուտել, տեղաշարժվել, խոսել և նույնիսկ կատակել։
Բայց այդ 2 տարիները կարծես ջնջված լինեն նրա հիշողությունից․նա բացարձակ ոչինչ չի հիշում․․․
