Հայկական երաժշտություն, հայ ժողովրդի դարավոր երաժշտական մշակույթը։ Այն սկիզբ է առնում մ.թ.ա. II հազարամյակում։ Պատմական տվյալները մեզ են հասել հնադարյան հայ պատմիչներ Մովսես Խորենացու և Փավստոս Բյուզանդի աշխատությունների շնորհիվ:
Հնագույն հայկական փառահեղ օրհերգերից մեկը՝ Վահագնի ծնունդը, որը նվիրված է Հին Հայոց Ամպրոպի, Կայծակի և Ռազմի աստված Վահագնին, նույնպես պահպանվել է որպես Մովսես Խորենացու Պատմության մեջ ներառված Գողթան երգերից մի հատված:
301 թվականից, երբ Հայաստանը, աշխարհում առաջինը լինելով, պետականորեն ընդունեց քրիստոնեությունը որպես պաշտոնական կրոն, հիմք է ստեղծվում հայկական քրիստոնեական եկեղեցական երաժշտության զարգացման համար։ Ագաթանգեղոսը հայտնում է, որ IV դարի վերջից բարձրագույն դպրոցներում երգեցողություն են ուսուցանել։ Միևնույն ժամանակ հայտնի է հայկական հոգևորականության բացասական վերաբերմունքը հեթանոսական երաժշտական ժառանգության հանդեպ։
Ցավոք մեր օրերում կարելի է հանդիպել մարդկանց ովքեր դեռ շարունակու են լսել թուրքական երաժշտության կլկլոցները:
Ձեզ ենք ներկայացնում կարճամտրաժ մի տեսանյութ, թե ինչ կարող է լինել նրանց հետ, ովքեր լսում են թուրքական «ոռնոցը»:
Ահա թե ինչ է սպասվում նրանց, ովքեր լսում են թուրքական երաժշտություն մեր ներկայությամբ
Ահա թե ինչ է սպասվում նրանց, ովքեր լսում են թուրքական երաժշտություն մեր ներկայությամբՄեր մարտիկները արյուն չենն թափել նրա համար, որ դու լսես թշնամու երգերը, դա անարգանք է առաջին հերթին՝ նրանց, հետո մեզ, հայերիս
Posted by Աշխարհի Հայերով on Thursday, January 24, 2019
