Սուրբ ծննդյան եղևնին գերմանացիները կոչում էին «Սուրբ ծննդյան ծառ» (գերմ.՝ Weihnachtsbaum), «Քրիստոսի ծառ» (Christbaum), «Կլաուսի ծառ» (Klausbaum): Որոշ տարածաշրջաններում (Վերին Բավարիա, Պֆալց, բավարական Շվաբիա, Վյուրտեմբերգ, Հաբուրգ) այդ ծառը կոչվում էր Paradies «դրախտ», Paradiesgarten «դրախտային այգի», Christbaumgartle և այլն:
Եղևնին մրգերով ու ծաղիկներով զարդարելու սովորույթը կապվում է Սուրբ ծնունդի գիշերը ծառերի ծաղկման ու պտղաբերման հավատալիքների հետ:
Դեռևս շարունակվում են վեճերն այն մասին, թե որտեղ և երբ է հանդիպում սուրբծննդյան եղևնու մասին առաջին գրավոր հիշատակությունը:
Նոր տարվան ընդառաջ ավտոսիրողները ոչ սովորական ֆլեշ–մոբ էին կազմակերպել։ Երևանի Հանրապետության հրապարակում վարորդներն այնպես էին դասավորել իրենց մեքենաները, որ ամանորի տոնածառ էին «դարձել»։
